Straf voor Mensenhandel uitgezeten, slachtoffer nog bezig met justitie
Straf uitgezeten.. En ik?
De laatste dag van oktober. De laatste dag van mijn zekerheid. Na morgen veranderd mijn leven weer in een onzeker hoopje. Mijn pooier komt deze maand (november 2012) weer op vrije voeten, na een op papier 48maanden celstraf, en in de praktijk 32 maanden uitzitten. 32 maanden geleden startte ik mijn aangifte. 32 maanden geleden kon ik niet bedenken dat deze aangifte mij langer aan justitie zou vastplakken dan de dader zelf. 32 maanden geleden had ik vertrouwen in de politie, dat ze me serieus zouden behandelen en mijn aangifte naar behoren zouden behandelen.
Inmiddels weet ik beter. Aangifte.. Een hard gelag. (en ook een hard gelach voor de taalkenners onder ons) Een extra groot trauma bedoeld men in feite. Alleen wordt je dat niet uitgelegd als ze je van de politie benaderen voor een grootschalig ambtshalve onderzoek naar een familie die bestaat uit mensenhandelaren, uitbuiters, oplichters, en afpersers. Ik weet de woorden nog goed van de rechercheur die me benaderde of ik wilde getuigen in hun zaak. Wat heb je te verliezen meid? Je bent nu ook al bang voor hem? Veranderd er iets aan de zaak?
In plaats van me te vertellen dat ik zeker langer bezig zou zijn met justitie als de dader, dat ik er rekening mee zou moeten houden dat ik zeker over 3 jaar mezelf nog steeds geen officieel slachtoffer van mensenhandel, mag noemen. Dat ik er rekening mee moest houden dat ik openbaar tegen hem zou moeten getuigen. Dat ik er rekening mee moest houden dat ze grote fouten zouden gaan maken die mijn aangifte op losse schroeven zou plaatsen (door bepaalde taps achter te houden, waarin ik bepaalde uitspraken doe, die wel in het belang van het onderzoek waren)Dat ik er vanuit kon gaan dat ik openbaar tegen de verdachten had moeten getuigen omdat het nog te moeilijk zou zijn om de juiste brief op tijd te versturen naar het slachtoffer/ aangeefster. En zo kan ik nog wel even doorgaan...
Een trauma, In 2008 ben ik gevlucht voor mijn grootste trauma, in 2009 dacht ik dat de politie me zou helpen met dat grote trauma, in 2010 kwam ik er achter dat het trauma alleen maar groter werd gemaakt, maar kon ik niet meer terug. 2011 stond in het teken van het Hoger beroep. En dus nog altijd in onzekerheid. In 2012 kwam de dader vrij. En als ik een beetje geluk heb dan heb ik de uitslag in cassatie zomer 2013... Dat was niet wat ik in mijn hoofd had toen ik voor hem vluchtte in 2008...
Vandaag kreeg ik de vraag wat ik mensen aanraad. Wel of geen aangifte inzake mensenhandel cq loverboypraktijken.. Mijn antwoord hierop was simpel. Is de periode dat je uitgebuit werd langer dan 5 jaar geweest, is het misschien de overweging waard. Maar voor iemand die maar een jaar in bijvoorbeeld de gedwongen prostitutie zichzelf heeft laten verkrachten om een ander zijn broekzak te spekken, raadt ik diegene eigenlijk af om zich een dusdanig, 3,5-jaar durend trauma op de hals te halen.
En dat is ook de reden dat er zo weinig bekend is van de echte cijfers rondom uitbuitingssituaties, mensenhandel en gedwongen prostitutie. De procedure aangifte en rechtsgang mbt artikel 273 Mensenhandel is zo langdurig en hangt met zoveel onkunde en gebrek aan expertise aan elkaar, dat een slachtoffer van een dusdanig feit geen kracht en gebrek aan motivatie heeft om zich dit trauma wel op de hals te halen.
Tot slot voor de mensen die willen weten of ik toevallig weet op welke datum mijn pooier deze maand vrijkomt..
Daarop moet ik u het antwoord schuldig blijven.. Wettelijk gezien moet ik tijdig op de hoogte gesteld worden van het in vrijheid stellen van de veroordeelde dader.. Maar als ik 30 november a.s nog niets gehoord heb van Justitie, denk ik dat ik er maar weer eens achter aan ga bellen. De datum van zijn vrijlating is al bekend.. Althans.. Voor Justitie.. dat is namelijk uitgesproken door de rechter.. 32 maanden vanaf de dag van aanhouding 5 februari 2010... Afijn do I have to say more?