SWEETMIZZY'S GEDICHTEN
_
STERKER DAN OOIT
De eerste keer gevlucht, wat was ik bang.
En wat duurde de tijd toch ontzettend lang.
Tot mijn mobieltje overging.
En jij poeslief deed voor de verandering.
Het speet je zo, en je miste ons.
En nee, natuurlijk was ik geen slons.
Dat waren volgens jou maar woorden.
Degene, die naar bovenkwam, als jij weer eens ontspoorde.
Lang wilde ik het niet geloven.
En bleef je mij maar beloven.
Dat je veranderen zou voor mij.
En paaide je me met ander gevlij.
Heel lang heb ik het volgehouden.
En heb ik met hart en ziel van je gehouden.
Maar mijn gevoel keerde zich tegen jou.
Niet langer was ik die makkelijke vrouw.
Ik vluchtte weer, en je bleef maar smeken.
Noemde daarbij heel duidelijk al je eigen gebreken.
En ook nu nam ik het weer aan.
En probeerde ik te geloven dat het nu ook allemaal wel goed zou gaan.
Maar je verviel al snel weer in je oude gedrag.
En dat is nog netjes verwoord, als ik het zo zeggen mag.
Ik besloot het op te geven.
Ik wilde ook wel eens vrijheid beleven.
Al gauw kwam de politie om de hoek kijken.
Er was al voldoende informatie, zo lieten ze blijken.
Eindelijk wilde de politie me horen.
Nadat ze dat al 2x met idiote redenen hadden afgezworen.
Ik heb die kans dan ook met beide handen aangepakt.
Nadat ik had gemerkt, dat jou zoektocht naar mij nog niet was afgezwakt.
Met heel veel moeite en met pijn in mijn hart.
Heb ik toen verteld,wat er al die jaren zo diep in mij verborgen zat.
Nu achteraf, kijk ik terug naar onze tijd.
En kan alleen maar zeggen tot mijn spijt.
Dat ik had gewild dat de politie me eerder had willen horen.
Dan had mijn leven niet zo lang hoeven te ontsporen.
Geen moment heb ik spijt van het feit dat ik heb gepraat.
Voor eens en voor altijd ligt het nu duidelijk op straat.
Dat jij en je familie alles voor niets krijgen.
Desnoods door vrouwen te dreigen aan een mes te rijgen.
Voor mij ben je niets meer dan een zielige man.
Iemand die niet weet, wat dat is, dat houden van.
En weet je waar ik nu zo ontzettend van baal.
Dat je dat bij mij ook keihard hebt weggehaald.
Houden van een man is niet meer aan mij uitbesteed.
Dat komt door alle verdriet en leed.
Het leed wat jij me hebt aangedaan.
En waar je zelf bij hebt gestaan.
Wat jij en de rest ook denkt van jullie zelf.
En wat ik ook moge denken van mezelf.
Ook al voel ik me nog zo berooid.
Dit alles heeft me sterker gemaakt dan ooit!
STERKER DAN OOIT
De eerste keer gevlucht, wat was ik bang.
En wat duurde de tijd toch ontzettend lang.
Tot mijn mobieltje overging.
En jij poeslief deed voor de verandering.
Het speet je zo, en je miste ons.
En nee, natuurlijk was ik geen slons.
Dat waren volgens jou maar woorden.
Degene, die naar bovenkwam, als jij weer eens ontspoorde.
Lang wilde ik het niet geloven.
En bleef je mij maar beloven.
Dat je veranderen zou voor mij.
En paaide je me met ander gevlij.
Heel lang heb ik het volgehouden.
En heb ik met hart en ziel van je gehouden.
Maar mijn gevoel keerde zich tegen jou.
Niet langer was ik die makkelijke vrouw.
Ik vluchtte weer, en je bleef maar smeken.
Noemde daarbij heel duidelijk al je eigen gebreken.
En ook nu nam ik het weer aan.
En probeerde ik te geloven dat het nu ook allemaal wel goed zou gaan.
Maar je verviel al snel weer in je oude gedrag.
En dat is nog netjes verwoord, als ik het zo zeggen mag.
Ik besloot het op te geven.
Ik wilde ook wel eens vrijheid beleven.
Al gauw kwam de politie om de hoek kijken.
Er was al voldoende informatie, zo lieten ze blijken.
Eindelijk wilde de politie me horen.
Nadat ze dat al 2x met idiote redenen hadden afgezworen.
Ik heb die kans dan ook met beide handen aangepakt.
Nadat ik had gemerkt, dat jou zoektocht naar mij nog niet was afgezwakt.
Met heel veel moeite en met pijn in mijn hart.
Heb ik toen verteld,wat er al die jaren zo diep in mij verborgen zat.
Nu achteraf, kijk ik terug naar onze tijd.
En kan alleen maar zeggen tot mijn spijt.
Dat ik had gewild dat de politie me eerder had willen horen.
Dan had mijn leven niet zo lang hoeven te ontsporen.
Geen moment heb ik spijt van het feit dat ik heb gepraat.
Voor eens en voor altijd ligt het nu duidelijk op straat.
Dat jij en je familie alles voor niets krijgen.
Desnoods door vrouwen te dreigen aan een mes te rijgen.
Voor mij ben je niets meer dan een zielige man.
Iemand die niet weet, wat dat is, dat houden van.
En weet je waar ik nu zo ontzettend van baal.
Dat je dat bij mij ook keihard hebt weggehaald.
Houden van een man is niet meer aan mij uitbesteed.
Dat komt door alle verdriet en leed.
Het leed wat jij me hebt aangedaan.
En waar je zelf bij hebt gestaan.
Wat jij en de rest ook denkt van jullie zelf.
En wat ik ook moge denken van mezelf.
Ook al voel ik me nog zo berooid.
Dit alles heeft me sterker gemaakt dan ooit!