SWEETMIZZY'S GEDICHTEN
GESPREK TUSSEN ALLEENSTAANDE MOEDER EN HAAR TIENERDOCHTER
Dochter: Mama, wie was mijn vader?
Moeder: Wel kind over dat antwoord heb ik jaren nagedacht…
Mijn allerliefste kleine meid.
Dat mijn lieve kind, is een vraag die ik jou niet verwijt.
Maar waar ik het liefst geen antwoord op zou willen geven,
Of waar ik om zou willen liegen, alleen om jou geluk te laten beleven.
Maar jammer genoeg kan ik mijn hart het niet verdragen.
Om jou geen eerlijk antwoord te geven op jou vragen.
Omdat ik zoveel van je hou.
En ik je het liefst voor alles in bescherming nemen zou.
Maar in dit leven zijn niet alle dingen even fijn.
En mijn leven, voordat jij kwam, was een leven met veel pijn.
Er had eigenlijk zelfs nog een broertje of zusje moeten zijn.
Maar jouw vader verkoos zijn familie, boven jou en mij.
Toen ik je vader vertelde van jou.
Wilde hij dat je een geheim blijven zou.
Niemand mocht van jouw bestaan af weten.
Of weten dat jij zijn dochter zou heten.
Ik wil je geen pijn doen en zeker geen verdriet.
Maar er lag geen mooie toekomst voor ons samen in het verschiet.
Het zou ons niet gelukkig maken.
En zouden we constant over ons veiligheid moeten waken.
Daarom ben ik met jou weggegaan.
En verdwenen uit zijn bestaan.
Wat ik moest doen, heb ik gedaan.
Om onze toekomst te leiden in een betere baan.
Ik had niet willen weten, wat er van jou niet was geworden, in al die jaren.
Als we nog steeds iedere dag in een illusie zouden waren.
Want dat is wat we zouden hebben gehad, als we daar waren gebleven.
Enkel illusies die rondzweven.
Ik kan je alleen maar zeggen, dat ik alles wat ik in mijn leven heb gedaan,
en zal doen in mijn toekomstige bestaan.
Alleen, en alleen voor jouw heb gedaan.
En dat ik hier zonder jou, zeker niet meer had gestaan.
Ik hou van jou om wie je bent.
En zal voor altijd voor jou gaan.
Ik ben je dankbaar dat je in mijn leven bent.
Jij bent het aller, maar dan ook het allermooiste in mijn bestaan!
