12 JAAR KERST OP RIJ...
En met de kerst komen bij mij ook vaak de emoties... Eigenlijk hoor ik het wel afgeleerd te zijn om te verwachten dat het met kerst allemaal vlekkeloos zal verlopen.. Toch hoop ik ieder jaar weer opnieuw, dat dit jaar echt mijn jaar zal zijn.. En mijn kerst mooier zal zijn als de jaren ervoor..
Een kleine terugblik van de kersten die geruïneerd zijn door in principe maar 1 iemand. Mijn Pooier. Dit overzicht van de afgelopen 12 jaar, geeft pijnlijk weer wat leven met en na een pooier doet met iemand..
2001 tot 2007 heb ik Kerst gevierd terwijl mijn pooier dus 'regeerde' over mij. Maar zelfs tot de dag van vandaag lukt het me niet om ook maar één kerst door te brengen zonder die naam te moeten horen... Pooiers zijn als een vloek.. Je weet nooit of je er ook maar ooit van verlost wordt..
“De andere schoonzusjes werken allemaal met Kerst en oud & nieuw, maar natuurlijk, Cindy hangt liever bij haar familie, dan dat ze geld verdient. Want Cindy is een gratis hoer, die zich liever gratis en voor niets in Amsterdam laat neuken, dan echt eens geld te gaan verdienen..” Was ieder jaar dezelfde discussie rond kerst.. Daarnaast was Kerst niets voor een Moslim (pooier) want het was voor Moslims een “onrein” feest. Daar kon hij als Pooier.. euh.. Moslim niet aan meedoen...
Ik vertikte het met kerst te werken. En met Oud & nieuw ook. Terwijl er juist die dagen vaak duizenden euro's te verdienen was... (denk aan targets van minimaal 1500 met kerst en 2000 met oud & nieuw) Althans volgens mijn pooier. Maar wat er ook gebeurde, ruzie, bedreigingen, vernederingen, in mijn gezicht gespuugd worden. Uitgescholden worden. Ik hield iedere kerst mijn poot stijf. En terwijl hij zelfs nog in de auto liep te vernederen en te schelden, kreeg ik hem ieder jaar weer mee naar mijn familie.
Alsof hij echt mijn vriend was. Mijn familie wist immers niet beter als hij was mijn vriend. Die wisten niet dat hij me die ochtend dan nog stond te bedreigen en 's middags de toffe schoonzoon liep uit te hangen. Maar ook niet dat ik de hoer voor hem moest spelen. Ze dachten dat hij zijn auto's en vakanties zelf betaalde, dus respecteerden ze hem en werd hij als welkom ontvangen.
2006 was Kerst de grootste hel. Ik woonde in 1 huis met mijn pooier, en zijn broertje. Werken op de wallen kon ik niet meer, want ik was op dat punt 4 maanden zwanger. Wel kon ik nog wit werken bij een callcenter en omdat er toch geld moest komen,moest ik solliciteren van mijn pooier. Met kerst had ik een baan bij een callcenter in Amsterdam en al het geld wat ik verdiende ging naar de vaste lasten van de woning waar beide broers woonden. Het broertje bemoeide zich graag met wat er gespaard kon worden, want het geld wat gespaard werd was immers voor hun moeder. Om een huis te bouwen in Marokko voor hun moeder.
Ik werkte dus nog steeds, zij het vanuit andere hoek, wit in dit geval, voor hen en de zwangerschap was een groot probleem. Ongewild door pooier en broertje. En dit werd dan ook iedere keer duidelijk gemaakt. Ik moest na 6,5 jaar op de wallen te hebben gewerkt met wijde kleding (want niemand mocht maar zien dat ik zwanger was, want dat was een schande voor de pooier) naar mijn werk op een callcenter..
Ook droeg ik een hoofddoek. De hoofddoek had ik zelf voor gekozen. Ik wilde na al die jaren werken op de wallen Moslim worden en me bekeren. Rein worden.. Waar hij het de hele tijd over had.. Om mijn kindje maar zo rein mogelijk op de wereld te zetten. Maar dit werd bespot door zijn broertje en ook door mijn pooier zelf. Een hoer zou nooit Moslima kunnen worden. En het kind wat ik in me had was ook onrein. Ik voelde me die kerst dan ook geen ruk meer waard. Heb vaak aan mijn kindje gedacht en gebeden om hulp. Ik zag geen uitweg meer. Maar wist dat er snel een oplossing moest komen. Deze mensen mochten niet in de buurt van mijn kindje zijn als ze zou opgroeien! Ik zag alleen geen uitweg. Als mijn pooier er niet was om me in de gaten te houden, was het broertje wel thuis. Ik werd eigenlijk 24 uur per dag in de gaten gehouden.. Weglopen ging niet..
2007 vierden we kerst in het AMC, met mijn dochter aan de hartmonitor en met een gewelddadige vader erbij.. Die overigens niet met kerst bij ons was, maar me wel op tweede kerstdag sloeg terwijl ik m'n kleine meid in m'n handen had.. Ze hadden haar net van de monitor gehaald.. De plakkers had ik voor de gein nog op haar gezichtje geplakt. Daar heb ik een foto van en iedere keer als ik naar die foto kijk, gaat me dat moment van die klap door mijn hoofd. Dat was het moment dat ik besloot dat het genoeg was, dat ik meer lef moest hebben en mijn dochter moest beschermen tegen in mijn ogen een beest..
2008 Vierden we kerst in het Blijf van mijn lijf. Geen kerstboom, maar wel een heleboel rust. Hij zat toen namelijk net vast voor afpersing met vuurwapendreiging op zijn beste vriend en de rust was voor mij het mooiste kerstcadeau.. En natuurlijk het feit dat ik het samen met mijn meisje het had gered om weg te komen daar..
2009 Had ik net mijn nieuwe huisje.. 8 weken lang een kerstboom gehad (om alle verloren jaren in te halen) En net voor kerst benaderd door politie ivm het onderzoek naar Hem en zijn familie.
2010 Was ik nog in de ban van de uitspraak van de rechter in de zaak tegen hem. De uitspraak van de rechtszaak in eerste aanleg was op 10 december 2010. Vijf jaar. Ik had echt tijd nodig om deze uitspraak te verwerken. En was met kerst dus nog volop hier mee bezig.
2011 Was het jaar waarin ik met kerst volledig in de spanning zat over de uitspraak in hoger beroep in de rechtszaak tegen hem...De inhoudelijke behandeling in de zaak was op 20 december 2011.. Ik moest openbaar getuigen en daarbij weer mijn pooier en alle pooierbroers onder ogen komen.
2012 En dit jaar? Hopen dat dit keer zijn Naam niet hoeft te vallen.. Het is al genoeg dat hij inmiddels zijn straf heeft uitgezeten, klaar is met justitie, sinds 07 december als een vrij man rondloopt en ik wat betreft justitie en de cassatie-procedure nog steeds zit te wachten, nog steeds er mee bezig moet zijn en het nog steeds niet is afgehandeld.. Want immers.. De dader loopt dus als vrij man alweer op straat. En mijn kerst? Na 12 jaar op rij verziekt te zijn door die pooier?
Ik mag alleen maar hopen dat ik ook eens één keer, na zoveel jaren, een gelukkig kerstfeest mag vieren.
Een kleine terugblik van de kersten die geruïneerd zijn door in principe maar 1 iemand. Mijn Pooier. Dit overzicht van de afgelopen 12 jaar, geeft pijnlijk weer wat leven met en na een pooier doet met iemand..
2001 tot 2007 heb ik Kerst gevierd terwijl mijn pooier dus 'regeerde' over mij. Maar zelfs tot de dag van vandaag lukt het me niet om ook maar één kerst door te brengen zonder die naam te moeten horen... Pooiers zijn als een vloek.. Je weet nooit of je er ook maar ooit van verlost wordt..
“De andere schoonzusjes werken allemaal met Kerst en oud & nieuw, maar natuurlijk, Cindy hangt liever bij haar familie, dan dat ze geld verdient. Want Cindy is een gratis hoer, die zich liever gratis en voor niets in Amsterdam laat neuken, dan echt eens geld te gaan verdienen..” Was ieder jaar dezelfde discussie rond kerst.. Daarnaast was Kerst niets voor een Moslim (pooier) want het was voor Moslims een “onrein” feest. Daar kon hij als Pooier.. euh.. Moslim niet aan meedoen...
Ik vertikte het met kerst te werken. En met Oud & nieuw ook. Terwijl er juist die dagen vaak duizenden euro's te verdienen was... (denk aan targets van minimaal 1500 met kerst en 2000 met oud & nieuw) Althans volgens mijn pooier. Maar wat er ook gebeurde, ruzie, bedreigingen, vernederingen, in mijn gezicht gespuugd worden. Uitgescholden worden. Ik hield iedere kerst mijn poot stijf. En terwijl hij zelfs nog in de auto liep te vernederen en te schelden, kreeg ik hem ieder jaar weer mee naar mijn familie.
Alsof hij echt mijn vriend was. Mijn familie wist immers niet beter als hij was mijn vriend. Die wisten niet dat hij me die ochtend dan nog stond te bedreigen en 's middags de toffe schoonzoon liep uit te hangen. Maar ook niet dat ik de hoer voor hem moest spelen. Ze dachten dat hij zijn auto's en vakanties zelf betaalde, dus respecteerden ze hem en werd hij als welkom ontvangen.
2006 was Kerst de grootste hel. Ik woonde in 1 huis met mijn pooier, en zijn broertje. Werken op de wallen kon ik niet meer, want ik was op dat punt 4 maanden zwanger. Wel kon ik nog wit werken bij een callcenter en omdat er toch geld moest komen,moest ik solliciteren van mijn pooier. Met kerst had ik een baan bij een callcenter in Amsterdam en al het geld wat ik verdiende ging naar de vaste lasten van de woning waar beide broers woonden. Het broertje bemoeide zich graag met wat er gespaard kon worden, want het geld wat gespaard werd was immers voor hun moeder. Om een huis te bouwen in Marokko voor hun moeder.
Ik werkte dus nog steeds, zij het vanuit andere hoek, wit in dit geval, voor hen en de zwangerschap was een groot probleem. Ongewild door pooier en broertje. En dit werd dan ook iedere keer duidelijk gemaakt. Ik moest na 6,5 jaar op de wallen te hebben gewerkt met wijde kleding (want niemand mocht maar zien dat ik zwanger was, want dat was een schande voor de pooier) naar mijn werk op een callcenter..
Ook droeg ik een hoofddoek. De hoofddoek had ik zelf voor gekozen. Ik wilde na al die jaren werken op de wallen Moslim worden en me bekeren. Rein worden.. Waar hij het de hele tijd over had.. Om mijn kindje maar zo rein mogelijk op de wereld te zetten. Maar dit werd bespot door zijn broertje en ook door mijn pooier zelf. Een hoer zou nooit Moslima kunnen worden. En het kind wat ik in me had was ook onrein. Ik voelde me die kerst dan ook geen ruk meer waard. Heb vaak aan mijn kindje gedacht en gebeden om hulp. Ik zag geen uitweg meer. Maar wist dat er snel een oplossing moest komen. Deze mensen mochten niet in de buurt van mijn kindje zijn als ze zou opgroeien! Ik zag alleen geen uitweg. Als mijn pooier er niet was om me in de gaten te houden, was het broertje wel thuis. Ik werd eigenlijk 24 uur per dag in de gaten gehouden.. Weglopen ging niet..
2007 vierden we kerst in het AMC, met mijn dochter aan de hartmonitor en met een gewelddadige vader erbij.. Die overigens niet met kerst bij ons was, maar me wel op tweede kerstdag sloeg terwijl ik m'n kleine meid in m'n handen had.. Ze hadden haar net van de monitor gehaald.. De plakkers had ik voor de gein nog op haar gezichtje geplakt. Daar heb ik een foto van en iedere keer als ik naar die foto kijk, gaat me dat moment van die klap door mijn hoofd. Dat was het moment dat ik besloot dat het genoeg was, dat ik meer lef moest hebben en mijn dochter moest beschermen tegen in mijn ogen een beest..
2008 Vierden we kerst in het Blijf van mijn lijf. Geen kerstboom, maar wel een heleboel rust. Hij zat toen namelijk net vast voor afpersing met vuurwapendreiging op zijn beste vriend en de rust was voor mij het mooiste kerstcadeau.. En natuurlijk het feit dat ik het samen met mijn meisje het had gered om weg te komen daar..
2009 Had ik net mijn nieuwe huisje.. 8 weken lang een kerstboom gehad (om alle verloren jaren in te halen) En net voor kerst benaderd door politie ivm het onderzoek naar Hem en zijn familie.
2010 Was ik nog in de ban van de uitspraak van de rechter in de zaak tegen hem. De uitspraak van de rechtszaak in eerste aanleg was op 10 december 2010. Vijf jaar. Ik had echt tijd nodig om deze uitspraak te verwerken. En was met kerst dus nog volop hier mee bezig.
2011 Was het jaar waarin ik met kerst volledig in de spanning zat over de uitspraak in hoger beroep in de rechtszaak tegen hem...De inhoudelijke behandeling in de zaak was op 20 december 2011.. Ik moest openbaar getuigen en daarbij weer mijn pooier en alle pooierbroers onder ogen komen.
2012 En dit jaar? Hopen dat dit keer zijn Naam niet hoeft te vallen.. Het is al genoeg dat hij inmiddels zijn straf heeft uitgezeten, klaar is met justitie, sinds 07 december als een vrij man rondloopt en ik wat betreft justitie en de cassatie-procedure nog steeds zit te wachten, nog steeds er mee bezig moet zijn en het nog steeds niet is afgehandeld.. Want immers.. De dader loopt dus als vrij man alweer op straat. En mijn kerst? Na 12 jaar op rij verziekt te zijn door die pooier?
Ik mag alleen maar hopen dat ik ook eens één keer, na zoveel jaren, een gelukkig kerstfeest mag vieren.
