17-2-2013 Soms kom ik heel sterk over.. en dan merk ik dat mensen daar heel veel respect voor kunnen opbrengen. De afgelopen week een behoorlijke mindere en emotionele week gehad. Mijn hart gelucht over hoe ik me voel ten op zichte van het rechtssysteem..En dan blijkt dat mensen je ook alleen maar sterk willen zien.. Als je even niet zo positief in het leven staat. Wordt het weggezet als rancune en wordt er gedacht dat je medeleven zoekt.. Ik zoek geen medeleven.. IK uit mijn ongenoegen over de geen hulpverlening die er is en het oh zo onrechtvaardige kutrechtssysteem wat we in Nederland hebben..
Ik ben voor mijn pooier gevlucht in 2008 en sinds 2009 heb ik keihard geknokt om em vast te krijgen. Hij loopt inmiddels vrijrond en ik ben nog bezig met justitie... Als ik iemand moest adviseren aangifte of niet, zou ik dus keihard zeggen!! NEEEE niet doen.. Het maakt je alleen maar meer kapot. Wat betreft veiligheid en of hulp hoef je toch niets te verwachten.. Ook niet met aangifte.. Het vergt alleen maar energie die je niet hebt en maakt je depressief, kan ik uit ervaring zeggen.
Ik ben nu na 4 jaren aangifte namelijk depressiever dan toen ik er aan begon.. Ik wilde alleen van die LUL af.. En had helemaal geen zin om mezelf op zijn kop te zetten voor justitie om maar te bewijzen dat wat hij me heeft aangedaan in die 10 jaar in alle details klopt..
Want wat heb ik er tot nog toe aan? De rechercheurs hebben mooie certificaten erbij.. De officier van justitie is gepromoveerd op mensenhandelzaken door mijn zaak.. Ik ben door de rechtbank door het slijk gehaald. Tegen mijn mensenrechten in geconfronteerd met de dader.. Tot 2x toe..
Ik was niet depressief bij aanvang van de aangifte. Ik liep in die tijd bij een psycholoog voor mijn reuma en die heeft mij dit ook bevestigd in een brief.. Ik weet zeker als ik nu naar een psycholoog ga dat ik wel degelijk een depressie heb. En een flinke ook! En dat is ons rechtvaardige landje. En als ik dat dus op twitter van me afschrijf wordt er doodleuk gezegd dat ik met rancune geen medeleven krijg..
Wat zijn mensen toch ook kortzichtig.. Medeleven.. Dit heb ik van niemand ooit verwacht. En daar zit ik allang niet meer op te wachtten op dat medeleven. De illussie dat je als overleefster van een dusdanig misdrijf medeleven kan verwachten is al in 2010 vervlogen. Alsof ik dat ooit gehad heb van de juiste instanties.. Iets meer medeleven van de juiste instanties had niet misstaan.. Instanties zoals ons justitiële systeem bijvoorbeeld.
Voor mij is het toch al te laat. Ik heb het allemaal achter de rug. Depressief of niet, dat doet er in ons rechtssysteem wereldje niet toe.. Zij hebben dat wat ze wilden en ik?
Zit al 13 maanden te wachten op een cassatieprocedure.. nou ja procedure.. op een cassatieplankje.. Want in die 13 maanden is er nog geen fuck gebeurd wat betreft de procedure.. En dan vinden mensen het dus nog gek dat ik niet meer positief blijf op sommige momenten!!''
NOU GEK HE, hoe in godsnaam moet ik nog positief blijven dan???!!!!!????