SWEETMIZZY'S GEDICHTEN
IK HEB JE NOOIT GEKEND
Daar zit je dan, daar in je cel.
Als ik aan je denk, krijg ik nog steeds kippenvel.
Ik hield van jou, maar je gebruikte me alleen.
Als ik daar aan denk, wordt ik als van steen.
Koud. Ijskoud. Ben ik geworden door jou.
Veel, te veel, heb ik verloren door jou.
Van mijn eigenwaarde en mijn zelfvertrouwen.
Tot eigenlijk alles wat ik tot dan probeerde op te bouwen.
Zoveel leed en verdriet deed je me aan.
Zo lang liet je me niet weggaan.
Zo vaak heb je me gedwongen.
Zonder blikken of blozen,
Me volledig uitgewrongen.
Alles, maar dan ook alles heb ik je gegeven.
Alles, maar dan ook echt alles heb je van me gehad.
Nooit was het goed genoeg. Nooit werd jij het zat.
Al die tijd moest ik maar gewoon doorgaan.
Mijn gevoel en mijn leed, zag jij niet staan.
Zelfs mij zag je heel lang over het hoofd.
En vaak heb ik je beloofd.
Dat je de verkeerde tegen zou komen.
Nooit verwacht en nooit durven dromen.
Bang dat je zelfs achter die dromen zou komen.
Toch is het me gelukt, om je naast me neer te leggen.
Om je eens en voor altijd duidelijk in je gezicht te zeggen.
Voor ons is het voorbij, hufter die je bent.
Vanaf nu, doe ik gewoon net, of ik je nooit heb gekend.
